mayo 2021

A relación entre as persoas que coidan e as que son coidadas é na vida unha das máis estreitas relacións humanas. Esta relación pode volverse difícil xa que nas relacións baseadas principalmente en dar e recibir coidados pode xerarse unha dependencia por parte da persoa coidada cara á coidadora. A primeira necesita cubrir unha serie de necesidades que a persoa coidadora lle dispensa, necesidades que en por si non podería levar a cabo na súa vida cotiá por ter a súa capacidade funcional, física ou psíquica mermada, e é neste punto onde existe a posibilidade de que apareza a dependencia. O día a día produce unha serie de rozamentos e tensións, por iso, o ambiente de respecto na relación pode verse alterado gravemente co cal hai que estar preparado e concienciado para afrontar estas situacións. Como persoas coidadoras, un dos indicadores relativamente sinxelos de detectar á hora de realizar un exercicio  de autocrítica no noso labor, son as microviolencias. Consisten en pequenos hábitos, estratexias, costumes, respostas e accións que provocan no outro sentimentos de dor, rexeitamento e, a longo prazo, deterioración da saúde física e mental. Unha relación de necesidade, en ocasións, transfórmase nunha relación de poder e control, a cal dexenera a sa relación natural que sería desexable entre persoa coidadora e coidada, aínda mais grave é o carácter silencioso e reiterado destas microviolencias, silenciadas polo contexto no que se desatan (a intimidade da relación, o fogar, etc...), e sobre todo e especialmente perigoso é o carácter naturalizado destas prácticas unha vez que se lexitimaron, é dicir, ven como correctas e xustas practicándose con normalidade.

Cruz Vermella leva a cabo acciones de sensibilización como a posta en marcha da campaña ‘Aínda que non o saibas, tamén é mal trato’, coa que se pon o foco naqueles comportamentos e actitudes que supoñen un atentado contra a dignidade e os dereitos das persoas maiores. Con esta iniciativa convídase á reflexión da poboación e promóvese un marco de convivencia positivo cara ás persoas maiores, así como poñer en valor o rol que cumpren na nosa sociedade e todo o que achegan. Dentro da campaña, Cruz Vermella creou un decálogo con pautas e consellos para promover o bo trato ás persoas maiores.  Se queres coñecer máis sobre o bo trato ás persoas maiores, accede a https://www2.cruzroja.es/documents/5640665/13666798/Buen+trato+a+personas+mayores.pdf/dca23d30-318c-4c3f-096f-91a82a004d6b?version=1.0&t=1562841211399&download=true

... un recente estudo publicado na revista Nature Medicine mostrou que hai 4 tipos de enfermidade de Alzheimer con diferentes síntomas e prognósticos? A propagación de tau, proteína tóxica, na cortiza cerebral é un marcador crave da enfermidade de Alzheimer. Durante os últimos 30 anos, moitas persoas investigadoras describiron o desenvolvemento da patoloxía tau na enfermidade de Alzheimer utilizando un só modelo, a pesar dos casos recorrentes que non se axustan a ese modelo. Os achados actuais explican por que diferentes pacientes poden desenvolver diferentes síntomas, e poden brindar ás persoas con esta patoloxía métodos de tratamento máis individualizados no futuro. Utilizando tomografías de emisión de positrones de tau en 1.612 persoas con esta doenza, identificaron 4 traxectorias espazo-temporais distintas da patoloxía tau, cuxa prevalencia oscila entre o 18 e o 33%. No tipo 1, o tau propágase principalmente dentro do lóbulo temporal e afecta principalmente á memoria. O tipo 2 esténdese ao resto da cortiza cerebral co que a persoa afectada ten menos problemas de memoria que na primeira variante pero maiores dificultades coas funcións executivas (capacidade de planificar e realizar unha acción).  Na variante 3, a acumulación de tau ten lugar na cortiza visual polo que as persoas teñen dificultade para orientarse, distinguir formas e contornos, a distancia, o movemento e a localización dos obxectos en relación con outros obxectos. Por último, no tipo 4, tau propágase asimétricamente no hemisferio esquerdo e afecta principalmente a capacidade de linguaxe do individuo. Coñeces a algunha persoa que sufra a enfermidade de Alzheimer? Que tipoloxía adáptase máis á esta persoa? 

A figura das persoas coidadoras familiares defínese como "unha persoa non profesional que proporciona asistencia primaria nas actividades da vida diaria, xa sexa en parte ou na súa totalidade, cara a unha persoa dependente do seu círculo máis próximo". O coidado dunha persoa con dependencia implica cambios e a asunción de novas responsabilidades por parte de quen coida, o que cambia a súa vida de forma significativa. Teñen que enfrontarse a actividades da vida diaria que antes non tiñan que facer, por exemplo. Así, moitos aspectos da saúde física e mental das persoas coidadoras, así como a súa vida social e familiar, vense afectados negativamente polo seu papel no coidado, causándolles problemas de saúde física, de relación, de benestar persoal e económicos. Como sinalan Ducharme et al. (2011), a etapa inicial do coidado é a peor, especialmente cando o familiar se volveu repentinamente dependente. Ademais, Moral-Fernández et al. (2018) realizaron un estudo cuxo obxectivo foi explorar as experiencias iniciais, durante o primero ano de coidados, das persoas que se convirten repentinamente en persoas coidadoras familiares de persoas con 65 e máis anos e con dependencia. A principal achega deste estudo é a identificación do proceso caracterizado a través das etapas de "asunción do rol", "inicio da toma de conciencia" e "aplicación de estratexias". Na etapa inicial do coidado dun familiar con dependencia, é habitual que a persoa coidadora experimente cambios que afectan á maioría dos aspectos da súa vida, como as responsabilidades que asume e as actividades que debe realizar unha vez que se converte en persoa coidadora. Ao ter que realizar todas as actividades e cubrir todas as necesidades que o enfermo non pode facer en por si, prodúcese un aumento das súas propias necesidades provocado pola nova situación á que ten que facer fronte en relación co seu papel. Todo iso comporta unhas consecuencias para a persoa, que adoitan ser emocionais, familiares e sociais. Finalmente, a persoa que coida dunha persoa maior que pasa a ser dependente de forma repentina busca estratexias para normalizar a súa situación e reducir a tensión. Se este é o teu caso, non dubides en botarlle unha ollada a esta infografía interactiva do Multicanal SerCuidadorA de Cruz Vermella. Amosámosche unha serie de consellos para comenzar coas tarefas do coidado na familia. SerCuidadora é un espazo ao servizo da persoa coidadora non profesional con multitude de contidos e canles de acceso. Queres saber máis? Conecta con SerCuidadorA