A importancia do estado nutricional na atención ás persoas con dependencia

A importancia do estado nutricional na atención ás persoas con dependencia

O cambio nos coidados de longa duración ás persoas con dependencia responde a un problema actual potenciado polas situacións agravadas coa pandemia.

En relación con esta temática, a Sociedade Española de Xeriatría e Xerontoloxía publicou estes días unha entrevista con Francesco Landi, presidente da Sociedade Italiana de Xeriatría e Xerontoloxía, profesor universitario e xeriatra especializado na nutrición.

Landi explica na entrevista o futuro da telemedicina para a atención ás persoas maiores e, en especial, as novas ferramentas para controlar a nutrición como parte da atención integral en Xerontoloxía.

En xeral, a vida das persoas maiores mudou da mesma maneira que o resto da poboación. Con todo, o impacto que as restricións teñen nas persoas maiores está estreitamente relacionado con situacións de “fraxilidade” física e cognitiva.

A necesidade de reducir as interaccións sociais reduciu drasticamente o “espazo vital” de moitas persoas maiores, cun impacto negativo non só no estado da función física senón tamén no estado de ánimo e, ás veces, mesmo no rendemento cognitivo.

O illamento domiciliario provoca unha redución significativa do nivel de actividade física con consecuencias negativas en particular en quen padecen osteoporose, artrose, enfermidades neurolóxicas como o Parkinson, diabetes mellitus, enfermidades cardiovasculares… Vese así afectada a función física da persoa. Pero, desde o punto de vista psicolóxico, os anciáns poden ter unha percepción máis aguda da perda e as restricións impostas pola pandemia vólvense máis dolorosas (non asistir aos aniversarios dun familiar, imposibilidade para saír…).

Non menos importante é destacar que o menor número de contactos, o illamento e o medo a contraer infeccións, provocaron con moita frecuencia un aprazamento da atención médica cunha importante variabilidade interindividual, a miúdo vinculada a diferenzas culturais e económicas. Por exemplo, en termos de acceso a Internet e/ou o uso de teléfonos intelixentes para videochamadas.

O profesor sinala a urxencia de repensar o sistema de coidados para que finalmente adáptese ás necesidades reais das persoas maiores así como das persoas coidadoras. É necesario incrementar a atención domiciliaria pero tamén a telemedicina, incrementar a oferta de servizos (a domicilio ou en estruturas intermedias) que poidan reducir a institucionalización tras eventos agudos. É necesario reactivar estratexias de atención ambulatoria e hospitalaria de día, convocatorias selectivas de iniciativas socio-sanitarias para maiores de 80 anos e para suxeitos de maior risco social.

Nun campo tan relevante para a atención xeriátrica, a nutrición, necesítanse ferramentas para a avaliación remota do estado nutricional das persoas que potencialmente necesitan coidados nutricionais pero que ao mesmo tempo non poden ser atendidos polo seu médico. Ademais, necesítanse protocolos claros para a avaliación nutricional e o coidado dos pacientes con COVID-19 e os que se recuperan da enfermidade.

Se che interesa esta entrevista, non dubides en consultar a información completa en:

https://www.segg.es/actualidad-segg/2021/03/01/hay-que-reforzar-la-telemedicina-y-la-atencion-a-domicilio